Temas

Saklamadı göz yaşlarını.

Neden saklayayım ki diye düşündü. Gerçekten düşündü ciddi ciddi.

İnsan doğasında olan her şey normaldir, bağırıp çağırmıyorum ya! Ağlıyorum.. Gülse deli diyecekler, ağlarken de muhtemelen bir şeylere çok üzüldü.

Sadece ağlıyordu oysa. Dün ağladığını hatırlayıp ağlıyordu mesela. Demek bir şeyler yarım kalmıştı. Üzüntü mü? İsyan mı?

Belki bir bebeğin daracık yerden geçmeye çalışması.. Belki daracık bir yerin sınırlarını zorlaması.

Şöyle bir baktı yandaki binaya ilerlerken. Bu konserve kutusunun içinde neler yaşaniyordu biliyordu aslında. Kendini de koysan hacı yatmaz gibi dikilirdi bir yerinde. Ama yatmak kötü, dik durmak marifet mi?

Ne kalmıştı onca zamandan.. Birkaç insan.. Dost…

Bedel yok dostlukta neyse ki.. Hafif coşmak var en fazla. Akan suyun akan suyla teması var. Belki arada bir itişip kakışma…

Ama olsun, temas var.

Sevgiyle kalın.

Yüksel Çilingir