Ah şarkılar…
“Ne zaman yalnız kalsam, Hayalimdeki adam, Sanki gerçekmiş gibi, Bulur beni” diyor şarkı. O adam diyor, ama insan diyelim biz.
Kendimizden ayrı hayal kurmak mümkün mü? Başkası gibi görünse de hayalimizdeki insan, aslında kendi uzantımız.
Ah bu arayış, Bu yolculuk, Bitmiyor
Sorsak herkes her şeyin doğrusunu biliyor. Ama ne kadarını uygulayabiliyor? Bilmekle uygulamak arasındaki boşluk meselemiz.
Farkındalık gibi. Eyleme geçmeyince habire mazeret üretiyor insan. Daha yüksek perdeden başka şeylerden bahsediyor. Ama içindeki sesi bastırmak mümkün mü?
Bir kere uyandı mı içindeki bereket, Çatladı mı tohumun kabuğu, Çıkacaksın rüzgara, Yağmura
Kolay değil elbet, kolay yeşermiyor yapraklar, kolay hasat vermiyor toprak.
Doğrulacaksın, Güneşin her tonuna
Yoksa, “Sen benden gittin gideli” diyor ya şarkı, insan kendinden gidiyor aslında.
Sevgiyle kalın