Gazete/Dergi Kategorisindeki Yazılar...
Çocuktan al haberi
… 18, 19, 20. Önüm, arkam, sağım solum sobe. Saklanmayan ebe… Saklambaç.. Gözümüzle görmesek de arkadaşlarımızın o anda bir yerlerde olduğunu biliyorduk artık. Görüş alanımızın dışında da bir şeyler olduğunun farkında olacak yaşa gelmiştik. Daha küçük yaşlarda ise ellerimizle yüzümüzü kapadığımızda görünmez olduğumuzu sanırdık. Sonra “Ce!…” İlk varoluşçuluk deneyimimiz… Ya da birisi elindeki bir şeyi […]
Ben annemi özledim
Hem annemi, hem babamı.. Ben köyümü özledim.. Çiçek toprağından ayrılınca başlıyor geriye sayım.. Vazodaki su iyi niyetli, güneş yine cömert, ama topraksız hayat bir yere kadar… Anadan ayrı, babadan ayrı, bir de yardan ayrı kaldım, hepsinden acı diyor şarkı.. Ana gibi yar olmaz diyorum ben de.. O zaman daha büyük bir acı yok işte…. Hep […]
Kitaplarda gezinti
“Sordum sarı çiçeğe” dediği gibi Yunus’un, her şey yanı başımızda aslında. Duyduğumuz sözde, gördüğümüz bakışta.. Okuduğumuz kitapta… Okurken “vay be” deyip sonra unuttuğumuz dizelerde… Hepimiz bir belirsizlik içinde endişeliyiz elbet. Ama tarih de tekerrür edip duruyor. İnsanlık ders almadığı sürece de her nesil aynı felaketleri yaşamaya devam edecek. Peki biz kendimiz ne ders alıyoruz yaşananlardan? […]
Bir-iki-üç, tıp!
Her şey istediğimiz gibi oluversin istiyoruz. Tıpkı tıp oyununda olduğu gibi. Onlar da olmamak için inat ediyorlar. Özellikle bugünlerde. İngiltere başbakanı bize bir şey olmaz dedi, ama dinletemedi. Korona geldi ona bulaştı. Amerika’nın dünyaya meydan okuyan lideri, bizim önceliklerimiz başka demeye çalıştı, onu da dinlemedi. Ülke hastalıktan kırılıyor. Çin, istatistiklerimiz doğrudur, biz bu defteri kapattık […]
Koronaya uzak, öğrenciye yakın
Uzaktan eğitim… Şimdi hepimiz ona can yeleği gibi sarıldık. Uzaktan eğitim deyince aklıma daha 80’li yıllarda faaliyet gösteren FONO ve Limasollu Naci mektupla yabancı dil eğitimi kursları geliyor. Daha sonra Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi, Açık Öğretim Ortaokulu ve Lisesi örgün eğitim sistemi içinde yerlerini alarak yüz binlerce öğrenciye can simidi oldular. Uzaktan eğitim yöntemi […]
Korona ile yüzleşme sanatı
Şaşkın, kızgın, üzgün… Duygular etrafımızda uçuşuyor. İnsan kabullenmek istemiyor önce. Yok saymak istiyor. Koskoca ülke liderleri bunu yaptı, kendisi ya da yakın çevresi yakalanınca idrak etmeye başladı. Yüzleşmek gerekiyor. Yıllar önce Dallas dizisinde Ewing ailesinin babası ortadan kaybolduğunda, anne Ellie sanki o hep varmış gibi davranmayı sürdürüyordu. Çocukları ise miras derdinde, annelerini ikna etme telaşına düştüler… […]
Yollar
İnsanlar 1. Dünya Savaşı’na kadar serbestçe dolaşıyorlardı. Sonra sınırlar (yeniden) çizilmeye başlandı. Ulus devletler oluştukça daha bir keskinleşti. Birleşmiş Milletler’i kurduk. Ne kadar birleştik, tartışılır. Vize almadan birbirine gidemeyen onlarca ülke var. Salgın hastalıklar da aslında tarih boyunca sınır kontrollerinin artmasında etkili oldu. Şimdi ise şehirler arası, hatta mahalleler arası geçemez olduk. Homo Sapiens yaklaşık […]
Huy çıkmayınca korona ne yapsın?
Can çıkmayınca huy çıkmazmış. Ya da huylu huyundan vazgeçmez… Ama ezberlerin bozulması gereken bir zamanda yaşıyoruz. Ne demiş Mevlana: “Dün zekiydim, dünyayı değiştirmek istedim. Bugün akıllıyım, kendimi değiştiriyorum.” Peki akıllanmak için daha ne gerekiyor? “Bir musibet bin nasihatten hayırlıdır” demiş atalarımız. Koronadan daha büyük musibet mi olur? “Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi” […]
Bu işin şakası yok
Bir virüs bir kişiyi hasta etmiyor. Katlanarak gidiyor. Ülkeler ilk harekete geçtiklerinde doğal felaketlerdeki gibi düşündüler konuyu, bir kaç gün içinde işlerin kontrol alınacağını düşündüler. Ama maalesef öyle değil. Örneğin deprem gibi bir felaket olduğunda, deprem bittiği anda en tepe noktası aşılmış oluyor. Sonra elbette kurtarma çalışmalarının hızı önemli. Ama hemen yaraları sarmaya başlayabiliyoruz. Burada […]
Evde oturmak güzeldir
Bütün dünya evde oturuyor. Çılgınca koşturma zorunlu olarak durdu. Elbette işi gücü etkilenenler için kolay değil. Öyle ya, dükkanı kapat demek kolay. Ama kira beklemiyor, çalışanların maaşları sırada.. Ekonomi sistemi birbirimiz için para harcamak üzerine kurulu olduğuna göre, vergilerimizin de bu dönemin sorumluluğunu paylaşmak için kullanılması normal sayılır. Adil biçimde.. Oturmaya gelince… Evin içinde kedi […]