Ah şarkılar… “Ne zaman yalnız kalsam, Hayalimdeki adam, Sanki gerçekmiş gibi, Bulur beni” diyor şarkı. O adam diyor, ama insan diyelim biz. Kendimizden ayrı hayal kurmak mümkün mü? Başkası gibi görünse de hayalimizdeki insan, aslında kendi uzantımız. Ah bu arayış, Bu yolculuk, Bitmiyor Sorsak herkes her şeyin doğrusunu biliyor. Ama ne kadarını uygulayabiliyor? Bilmekle uygulamak […]
İnsanoğlu kuş misali. Hep bir kuşa benzeme ya da benzetme hevesimiz var. Kimi şahin olmak ister, kimi kartal. Anka kuşuna atıfta bulunmak da pek yaygın. Kolay değil elbet sudan çıkmış balık olmak. Teoriye göre hayat suda başladı. Sonra sular çekilip kara ortaya çıkınca kuru havada nefes almayı öğrendik. Kuşlara gelince, kimisi ne yardan vazgeçti ne […]
“Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler…” Işıl Yücesoy okumuş, Sezen Aksu Sokağı’nda. Yine aldı götürdü bir yerlere. İki sevgilinin ayrılmasını anlatıyor. Ne kadar zor gelirdi değil mi? Ya da geliyor. Yıllar var oldukça, birileri onları kazanmış olacak, sonra arkasından bakacak. Kaybolan yıllar geri gelmediğine göre, ne yapmalı yenilenmek için? Beyaz bir kâğıt, yeni bir sayfa? O […]
Ya da kadınların acısı. Nedir bu kara yazısı kadınların diyesi geliyor insanın. Nedir kendi içimizde yarattığımız canavar? Ona yar olmayacaksa kimseye olmasındı. Yüzüne kezzap attı. Pavyonda çıkıyormuş, iyi olmuş diyenlerin olmadığı günlerdi. En azından uluorta. Bergen yine sahnelere döndü, albüm çıkardı. Acıların Kadını. Yetmedi, öldürdü kocası. Bergen’in peşinde koşarken başkasıyla evliydi. Hapisten çıktıktan sonra, dört […]
İlk hayat tecrübemiz çığlık. Bir çiçek gibi açmanın coşkusu mu, yoksa var olanı kaybetmenin korkusu mu? Dünyaya bir karanlıktan geliyoruz. Ama o karanlık, bizim dünyevi tanımımıza göre karanlık; bilinmezlik, keder. Halbuki bütün hisler genlerimizde mevcut. Aydınlık da o karanlığın içinde. Hangisi, ne zaman, kiminle? Veysel’in uzun ince bir yol dediği yerde keşfediyoruz. Dünyaya gelirken başımıza […]
Her gün güneş doğuyor. Her gün tazelendiğimizi hissediyoruz. Ama beden eskiyor aslında. Birden bir melodi çınlıyor insanın içinde. Seni bana vermediler diyor mesela Sezen Aksu. Sensiz içime sinmiyor. Sen kimsin? Ben kimim? Sen belli ki mutluluğa giden yolda benim mayamsın. Ruhuma girince, öylece gevşeyiveriyorum. Peki, sen nereye girdiğini biliyor musun? Aynanın karşısına geçtiğinde, beni görmeye […]
“Yalnızım ben çok yalnızım, buymuş benim alın yazım, ister uzak ister yakın, anılar beni rahat bırakın.” Bir yalnızlık var, bir de tek başınalık. Yalnızlık için bir şeylerin eksikliğini hissetme hali deniyor. Mitolojide yalnızlık duygusunun en yüksek haline Narcissus örnek veriliyor. Narsizm, kendine tapma hali. Narcissus sudaki yansımasını görünce kendine aşık olmuş ve o güzelikten mahrum […]
Bir yandan biz her şeye bir anlam yüklemeye çalışıyoruz. Diğer yandan hayat habire kendi anlamını bize hatırlatıyor. Bilgi tecrübeyle oluşuyorsa, tecrübeleri anlamadan hayat hakkında bilgimiz var diyebilir miyiz? Dünyaya birey olarak geliyoruz. Bir tane. Bir rakamı da bütün dillerde bir çizgi. Roma rakamı dediğimiz Latince kökenli ifadesi: “I”. Roma yapılarının sütunları gibi. Bir rakamı, Çin […]
“Bir açıldım bir kapandım nafile, Her şey olurunca mevsimince, Bak çıktım kozam boş oldum rengarenk, Önce aşık oldum şimdi kelebek” diyor şarkı. 200 yumurta… Bir kelebek yaklaşık bu kadar yumurta bırakıyor yaprakların üzerine, çiçeklerin arasına.. Yaklaşık dört gün sonra tırtıl ortaya çıkıyor. Önce kendi yumurtasının kabuklarını yiyor tırtıl. İsraf yok. Yumurtadan çıkıp kabuğunu beğenmemek hiç […]
Neler sığar iki göz odaya? Harcında su vardır betonun, kum ve çimentoya ilave.. Ustanın küreğiyle harmanlanır. Kimisinde alın teri vardır bir de. Hakkıyla helaliyle kazanılmış, hayallerle alınmıştır hepsi. Kolay mı? Uzaklardan gel, bir aile kur. Üç çocuk. Bir diğeri yolda.. İşten gelen babanın hala gülen yüzüyle taşıdığı tuğlanın değeri neyle ölçülebilir? Ya da annenin karnında […]